Ca ye nicnottilia yn yectlaçoeliaztzin yn quimoquechpanilhuia yn tlatlapoloni; yn oc acatto ye huel huècauh ye ocuel machto, paỳto. Dabo clavem domus David super humerum eius. Ca nicmacaz yn itlapoloca yn ichan tlàtohuani David, ynic quiquechpanòtinemiz, ca yn ìquac tonelpiayan pilcatinemi yn tlatlapoloni, ca àmo toàcolpan; ye yca ynic ytechpa tlàtohua yn cruz yn iacolpantzinco tlaliloc ca yèhuatl yn tlatlapoloni ynic motlapoz yn ilhuicatl. Auh ynic cenca yetic, ahuel tonelpiayan yetaz, oca yn nepantla yn yaoquizque micatiltitiuh yn totemaquixticatzin Jesucristo.
Por eso veo al amado santo que lleva en su cuello la llave; primero, en la antigüedad se supo, se dijo: Hincaré como clavo en lugar seguro. Ya le permitiré su entrada a la casa del rey David, por esa razón llevará la carga a cuestas, cuando traiga pendiendo la llave al lugar donde nos acogerá, pues no está en nuestros hombros; y ya por esta causa dice al respecto [que] la cruz está colocada en los venerados hombros de Él para que la llave abra el cielo. Y debido a que será muy pesada, no podrá llevarla al lugar que nos aguarda, por eso Nuestro Salvador Jesucristo, morirá entre los soldados.